بررسی اثر پپتید حاصل از اندواستاتین بر میزان بیان و فعالیت کاسپاز-8 در سلول اندوتلیال بند ناف انسانی

thesis
abstract

اندواستاتین، قطعه انتهای کربوکسیل کلاژن xviii ، یکی از پروتئین های پایه غشایی می باشد. اندواستاتین یک پروتئین ضد رگزا و تحریک کننده آپوپتوز در سلول های اندوتلیال گزارش شده است، اما مکانیسم دقیق آن مورد بحث است. تحقیقات پیشین نشان داد که پپتید متناظر با قطعه 27 آمینواسیدی انتهای آمینوی اندواستاتین فعالیت ضد تکثیر، ضد مهاجرت و ضد توموری قابل مقایسه با پروتئین کامل را داراست. اما تاکنون در مورد قابلیت این قطعه در القای آپوپتوز مطالعه ای صورت نگرفته است. در تحقیق حاضر مسیر خارج سلولی القای آپوپتوز توسط این قطعه با تکیه بر فعالیت کاسپاز-8 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تست mtt پپتید وحشی در غلظت ng/ml 350، باعث مهارتکثیر %50 از سلولهای اندوتلیال بند ناف جنینی می شود همین طور در بررسی میزان بیان mrna کاسپاز-8 بیشترین بیان در 12 ساعت تیمار مشاهده گردید و در تست بررسی میزان فعالیت آنزیم، بیشترین میزان فعالیت در 24 ساعت تیمار بدست آمد. همچنین، بیشترین میزان قطعه قطعه شدن dna در 48 ساعت تیمار مشاهده گردید. بنابر این نتایج و با توجه به داده های پیشین، فعالیت این قطعه در القای آپوپتوز قابل مقایسه با پروتئین کامل می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود این قطعه نقش مهمی در القای آپوپتوز توسط اندواستاتین ایفا میکند.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثر متفورمین بر آپوپتوز ناشی از پراکسید هیدروژن در سلول های اندوتلیال انسانی جدا شده از سیاهرگ بند ناف

مقدمه: متفورمین یک داروی ضد دیابت است که ممکن است یک گزینه درمانی جدید برای مداوای آترواسکلروز باشد. مطالعه حاضر اثر محافظتی متفورمین را بر استرس اکسیداتیو ناشی از پراکسید هیدروژن (H2O2) در سلول های اندوتلیال انسانی جدا شده از سیاهرگ بند ناف HUVECs)  یا (Human umbilical vein endothelial cells  بررسی می نماید. روش‌­ها: سلول های اندوتلیال به مدت 24 ساعت با متفورمین تیمار شده و سپس به مدت 2 ساعت د...

full text

مطالعه اثر پپتید حاصل از اندواستاتین بر القای آپوپتوز در سلول اندوتلیالی بند ناف جنین انسانی با تاکید بر مسیر داخل سلولی

رگزایی فرآیند فیزیولوژیکی مهمی است که در مواردی مانند ترمیم زخم دخالت دارد. رگزایی نه تنها در شرایط فیزیولوژیکی بلکه در بیماری هایی مانند بیماری شبکه دیابتیک، ورم شریان شبه رماتیسمی و سرطان نیز دیده می شود. اندواستاتین یکی از پروتئین های ضدرگزایی می باشد که از طریق مهار فرایند رگزایی مانع رسیدن اکسیژن و موادغذایی به تومور می گردد. علاوه بر این ثابت شده که اندواستاتین منجر به القای آپوپتوز در سل...

بررسی اثر متفورمین بر آپوپتوز ناشی از پراکسید هیدروژن در سلول های اندوتلیال انسانی جدا شده از سیاهرگ بند ناف

مقدمه: متفورمین یک داروی ضد دیابت است که ممکن است یک گزینه درمانی جدید برای مداوای آترواسکلروز باشد. مطالعه حاضر اثر محافظتی متفورمین را بر استرس اکسیداتیو ناشی از پراکسید هیدروژن (h2o2) در سلول های اندوتلیال انسانی جدا شده از سیاهرگ بند ناف  huvecs)  یا (human umbilical vein endothelial cells  بررسی می نماید. روش ها: سلول های اندوتلیال به مدت 24 ساعت با متفورمین تیمار شده و سپس به مدت 2 ساعت د...

full text

اثر اینترفرون گاما بر بیان ژن‌های CD39 و CD73 در سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از ژله وارتون بند ناف انسانی

زمینه و هدف: سلول­های بنیادی مزانشیمی به عنوان سلول­های با ایمونوژنیسیته پایین و تعدیل کننده ایمنی شناخته شده­اند. مواجهه سلول­های بنیادی مزانشیمی با اینترفرون گاما (IFN-g) ممکن است ویژگی­های تعدیل­کنندگی این سلول­ها را تحت تاثیر قرار دهد. در مطالعه حاضر، میزان بیان اکتونوکلئوتیدازهای CD39 و CD73 تولیدکننده آدنوزین به عنوان مهارکننده ایمنی در سلول­های بنیادی مزانشیمی مشتق از ژله وارتون کشت شده ...

full text

اثر میکروپارتیکل های پلاکتی بر میزان بیان شاخص cxcr۴ در سلول های cd۱۳۳+ جدا شده از خون بند ناف

سلول های cd133+ خون بند ناف قادرند برای مدت طولانی، خونسازی را برقرار کرده به رده های هماتوپویتیک و غیره تمایز یابند. افزایش بیان شاخص cxcr4 در لانه گزینی موفق سلول های بنیادی خونساز به مغز استخوان، نقش دارد. میکروپارتیکل های پلاکتی حاوی شاخص cxcr4 بوده و قادرند آن را به hspc ها منتقل کنند. با توجه به موارد فوق، تاثیر میکروپارتیکل های پلاکتی بر میزان بیان شاخص لانه گزینی cxcr4 در سلول های cd133...

full text

تمایز سلول های بنیادی ژله وارتون بند ناف انسانی به سلول های خونساز

 سابقه و هدف : سلول های بنیادی، قدرت خودنوسازی و تمایز به انواع سلول های بالغ بدن را دارند. در این کار سلول های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون بند ناف انسانی تحت تأثیر عصاره ریه موش به سمت سلول های خونی هدایت شدند عصاره ریه موش حاوی سیتوکین های نظیر: G-CSF,M-CSF,IL-6 و GM-CSF است که نقش فاکتور رشد در طول مراحل مختلف تمایز را دارند.  مواد و روش ها : در این پژوهش ژله وارتون بند ناف انسان به قطعات نیم...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه

Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023